LECTURAS

XXIII DOMINGO DO TEMPO ORDINARIO  -  CICLO C

PRIMEIRA LECTURA Sab 9, 13-19 (gr 13-18b)

LECTURA DO LIBRO DA SABEDORÍA

¿Quen se decatará do que quere o Señor?

¿Que home de feito poderá coñece-lo plan de Deus

 ou quen se decatará do que quere o Señor?

 Abofé, os pensamentos dos mortais son covardes

 e inseguros os nosos proxectos.

 Porque o corpo corruptible pesa na alma

 e a tenda terrestre oprime a mente cavilosa.

 Se con dificultade imaxinámo-lo que hai sobre a terra

 e con traballo atopámo-lo que está a man,

 ¿quen pescudará o que hai no ceo?

 ¿Quen coñecerá o teu consello se ti non lle dás sabedoría

 mandando o teu espírito santo desde o alto?

 Soamente deste xeito se endereitaron os vieiros dos terrestres,

 aprenden os homes o que é do teu gusto

 e son salvados pola Sabedoría.

              Palabra do Señor                  R/. Grazas a Deus

SALMO RESPONSORIAL Sal 89 3-4. 5-6. 12-13. 14 e 17

R/ (1): O Señor foi o noso agarimo ó longo das xeracións

Ti podes volver en po os mortais,

con dicirlles:- "Fóra, homes". 

Mil anos ante ti 

son coma o onte que pasou

e coma unha vixilia da noite.

Ti falos pasar, e son coma sono mañanceiro,

coma herba que agroma:

de mañá florece e verdea

e á tarde ségana e seca.

Ensínanos a conta-los nosos días,

para que aprendamos a ser asisados.

Volve, Señor. ¿Por canto aínda?

Apiádate dos teus servos.

Dános axiña a fartura da túa misericordia,

para que a nosa vida teña felicidade e ledicia.

Que a bondade do Señor, noso Deus, sexa connosco

e que el asegure as accións das nosas mans.

SEGUNDA LECTURA Film 9-17

LECTURA DA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO A FILEMÓN

Recíbeo non xa coma un servo, senón coma un benquerido irmán

Benquerido irmán:

Sen máis título que ser eu Paulo, un vello que agora está preso por Cristo Xesús: pídoche por Onésimo, o meu fillo, que enxendrei estando na cadea. Velaí cho mando. Velaí che vai unha parte de min. ¡Recíbeo!.

Pensei en me quedar con el, para que me axudase no teu lugar, mentres estou preso polo Evanxeo. Pero non quixen facer nada sen contar co teu consentimento, para que non fagas este ben á forza, senón porque che sae de dentro. Igual por iso marchou de onda ti algún tempo: a fin de que agora o recuperes para sempre, non xa coma escravo, senón coma algo máis ca escravo: coma un irmán benquerido. Para min é moi querido; ¡moito máis o vai ser para ti, coma home e coma cristián! Así que se me consideras un amigo, acólleo coma a min.

                           Palabra do Señor                       R/. Grazas a Deus

ALELUIA Sal 118, 135:

Fai brillar ante o teu servo a túa presencia

e ensíname os teus mandatos

EVANXEO Lc 14, 25-33

PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS

Quen non renuncia a todo canto posúe, non pode ser discípulo meu

Nunha ocasión que seguía a Xesús moita xente, volveuse a eles e díxolles: 

-Se alguén me quere seguir e non está disposto a romper con seu pai e con súa nai, coa muller e mais cos fillos, cos irmáns e coa

s irmás, e incluso coa súa propia vida, non pode ser discípulo meu. O que non carga coa súa cruz e me segue, non pode ser discípulo meu.

Pois ¿quen de vós, querendo construír unha torre, non se para a pensar no presuposto, a ver se a pode rematar? Non vaia ser que bote os alicerces e non a dea rematado e a xente que o vexa faga riso del, dicindo: "Este empezou a construír e non deu rematado". 

Ou ¿que rei, que sae á guerra contra outro, non se senta primeiro a cavilar se lle chegarán dez mil homes para loitar contra vinte mil? E, se ve que non, cando aínda o ten lonxe, mándalle unha embaixada, pedindo condicións de paz. 

Pois así, como non renunciedes a todo o que tedes, non hai de vós quen poida ser

discípulo meu.

Palabra do Señor                                         R/. Loámoste, Cristo