5º DOMINGO DE PASCUA - CICLO B
Primeira Lectura
Feit 9, 26-31
LECTURA DO LIBRO DOS FEITOS DOS APÓSTOLOS
Contoulles como vira o Señor no camiño
Naqueles días, cando chegou Saulo a Xerusalén, procuraba xuntarse cos
discípulos; pero todos lle tiñan medo, non crendo que fose discípulo de
verdade.
Pero
Bernabé, colleuno consigo e levouno onda os apóstolos. Saulo contoulles que
vira o Señor no camiño, que lle falara e que en Damasco predicara publicamente
no nome de Xesús.
Conviviu con eles en Xerusalén, predicando con ousadía no nome do Señor.
Falaba e discutía tamén cos helenistas, pero estes queríano matar. Ao sabelo,
os irmáns levárono para Cesarea e fixérono seguir a Tarso.
Daquela, a Igrexa tiña paz en toda a Xudea, Galilea e mais Samaría.
Crecía coma un edificio, progresaba na fidelidade ao Señor e coa asistencia do
Espírito Santo ía aumentando en número.
Palabra do
Señor
R/. Grazas a Deus
SALMO RESPONSORIAL
Sal 21, 26b-27. 28 e 30. 31-32
R/. (26a): Ti espertas a miña loanza na asemblea!
Ou: Aleluia.
Cumprirei os meus votos na
presenza dos que o temen.
0s pobres comerán ata fartarse,
loarán o Señor os que o buscan
e gozarán de vida duradeira.
Lembraranse do Señor e volverán a El
tódolos confíns da terra;
axeonllaranse na súa
presenza
as familias todas dos pobos.
Prostraranse perante El os que repousan na terra,
axeonllaranse na súa
presenza os que baixan ao po.
Eu hei vivir para El,
e hao servir a miña proxenie.
Falarase do Señor á xeración vindeira,
a súa xustiza será revelada ao pobo que ha de nacer:
"Velaí a obra do Señor".
Segunda Lectura 1
Xn 3, 18-24
LECTURA DA PRIMEIRA CARTA DO APÓSTOLO SAN XOÁN
Este é o seu mandamento, que creamos e amemos
Meus
filliños, non amemos de palabra e de lingua, senón con feitos e na verdade.
Deste xeito saberemos que vivimos conforme á verdade e sosegaremos o noso
corazón diante do tribunal de Deus. Porque aínda que o noso corazón nos acuse,
Deus é meirande có noso corazón e coñece todo.
Meus amigos, se o corazón non nos
acusa, temos confianza para nos achegar a Deus e El dános o que lle pidamos,
porque cumprimos cos seus mandamentos e facemos o que a El lle agrada.
Isto é
o que El manda: que creamos no seu Fillo Xesús Cristo e que nos queiramos ben
uns aos outros, coma el nos mandou.
O que
cumpre cos seus mandamentos está en comuñón con Deus, e Deus en comuñón con el:
coñecemos que Deus está en comuñón connosco polo Espírito que nos deu.
Palabra do Señor
R/. Grazas a Deus
ALELUIA Xn 15, 4a.
5b
Se non se canta, pódese omitir.
Aleluia, aleluia.
Permanecede en min e eu en vós, di o Señor;
quen permanece en min, dá froito abondoso.
Aleluia.
Evanxeo Xn 15, 1-8
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
Quen permanece en min e eu nel, é portador de froito
abondoso
Naquel
tempo díxolles Xesús aos seus discípulos:
- Eu son a
verdadeira vide, e meu Pai é o labrador. O bacelo que en min non leva froito,
arríncao; e o que leva froito, límpao, para que leve aínda máis froito. Vós xa
estades limpos, pola palabra que vos teño falado. Permanecede en min e eu en vós.
Así
como o ramo non pode levar froito pola súa conta, se non permanece na vide,
tampouco vós, se non permanecedes en min. Eu son a vide; vós os bacelos.
Quen
permanece en min e eu nel, ese leva froito abondoso, pois fóra de min non
podedes facer nada. Se alguén non permanece en min, é coma os ramos arrincados
fóra, que secan; apáñanos, bótanos no lume e arden.
Se
permanecedes en min e as miñas palabras permanecen en vós, pedide o que
queirades e hásevos facer.
Nisto
é glorificado meu Pai: en que levedes froito abondoso e vos mostredes coma
discípulos meus.
