sábado, 14 de julio de 2012

Lectio


Despois da chamada (no texto "institución") dos doce (Mc 3, 13-19) Xesús ensina e fai curacións, coma se lles estivese a dar clases. Agora chega a hora do seu primeiro exercicio público: deben facer unha primeira experiencia de anuncio. Van de dous en dous entre as xentes, cunha misión que, en Marcos aparece bastante reducida: un anuncio xenérico de conversión e varios tipos de prodixios contra o mal. Xesús non se deixa intimidar polo rexeitamento violento dos seus en Nazaret, narrado por Marcos a continuación: Mc 6,1-6. Non renuncia á súa misión, porque non son os nosos modos obtusos os que poden bloqueala.
Os outros dous Sinópticos (Mt 10, 1-42; Lc 9, 1-10) narran con maior precisión a misión e os desafíos que encontrarán. De todos os xeitos, é importante ver que a misión nace por un mandato de Xesús e despois de aprender de Él o modo como han de realizala e os temas. O número "doce" - tan citado en referencia á fundación da primeira comunidade e nos esplendores da Apocalipse - significa a continuidade, pero tamén a superación da economía salvífica precedente. O envío de "dous en dous", segundo a mentalidade xudaica, é porque esta soamente admite o testemuño dado por unha "comunidade" (polo menos mínima) e non dun só.

LECTURAS


XV DOMINGO DO TEMPO ORDINARIO CICLO B

Primeira Lectura     Am 7, 12-15
LECTURA DO LIBRO DE AMÓS
Vaite como profeta ao meu pobo

            Naquel tempo, díxolle Amasías (sacerdote de Bethel) a Amós:

            - "Vidente, vaite, fuxe para a terra de Xudá;
come alí o teu pan, fai alí de profeta,
mais en Betel non volvas profetizar
pois é santuario real, é templo nacional".

            Respondeu Amós e díxolle a Amasías:

            - "Nin eu son profeta, nin da caste dos profetas,
xa que son gandeiro e coidador de sicómoros,
mais foi o Señor quen me colleu de trala grea
e foi o Señor quen me dixo:
vai profetizar ao meu pobo Israel.

                        Palabra do Señor                             R/. Grazas a Deus


SALMO RESPONSORIAL     Sal 84, 9ab-10. 11-12. 13-14
R/.  (8):  Amósanos, Señor, a túa misericordia e dános a túa salvación.

Escoitarei o que di o noso Deus:
certamente o Señor fala de paz
para o seu pobo e os seus amigos.
A salvación está xa preto dos que o temen,
a gloria habitará na nosa terra.

A misericordia e a fidelidade atoparanse,
abrazaranse a xustiza e mais a paz.
Na terra xermolará a fidelidade,
a xustiza ollará desde o ceo.

O Señor ha dar o seus bens,
e a nosa terra vai dar os seus froitos.
A xustiza camiñará diante del,
e a salvación seguirá as súas pegadas.


Segunda Lectura      Ef 1, 3-14 (longa)
LECTURA DA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS EFESIOS
Nel elixiunos antes da constitución do mundo

            Bendito sexa Deus, o Pai do noso Señor Xesús Cristo, que nos bendiciu con toda bendición nos ceos, en Cristo.
            Nel escolleunos, antes da creación do mundo, para que fosemos santos e sen mancha na súa presenza polo amor.
            El predestinounos a sermos seus fillos adoptivos, por medio de Xesús Cristo, conforme o designio da súa vontade, para loanza da súa gloria e da súa graza, que xenerosamente derramou sobre nós, por medio do seu Fillo benquerido.
            Nel, no seu sangue, alcanzamos a redención, o perdón dos pecados, conforme á riqueza da súa graza, que el fixo rebordar sobre nós con toda sabedoría e intelixencia, dándonos a coñecer o misterio da súa vontade, o proxecto que el tiña para o realizar na plenitude dos tempos: unificar en Cristo todas as cousas, canto hai no ceo e canto hai na terra.
            Por El tamén nós tivemos a sorte de resultar preelixidos segundo o designio daquel que activa todo conforme o proxecto da súa vontade, para sermos imaxe da súa gloria os que xa antes tiñamos a esperanza en Cristo.
            Vós tamén, despois de escoitardes a mensaxe da verdade, o Evanxeo da vosa salvación, e crerdes nel, quedastes selados co Espírito Santo prometido, que é garantía da nosa herdanza, para redención dos que chegamos a ser propiedade del, para loanza da súa gloria.

                        Palabra do Señor                             R/. Grazas a Deus

ALELUIA    Cf. Ef 1, 17-18
Se non se canta, pódese omitir.

Aleluia, aleluia.
Que o Pai do noso Señor Xesús Cristo
ilumine os ollos do noso corazón
para que saibamos cal é a esperanza da nosa vocación.
Aleluia.


Evanxeo     Mc 6, 7-13
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS
Empezou a mandalos

            Naquel tempo, chamou Xesús os Doce, e empezou a mandalos de dous en dous, dándolles poder sobre os espíritos malos.
            Recomendoulles que non levasen nada para o camiño, fóra dun caxato: nin pan, nin alforxas, nin cartos na faixa. Que calzasen sandalias, pero que non levasen máis ca unha túnica. E avisounos:
            Cando entredes nunha casa, permanecede nela ata que marchedes. Se nalgún lugar non vos acolleren nin vos escoitaren, ídevos, sacudindo o po dos vosos pés, para que lles sirva de aviso.
            Marcharon, e predicaron a conversión. Botaban fóra moitos demoños, e curaban os enfermos, unxíndoos con aceite.

                        Palabra do Señor                             R/. Loámoste, Cristo