miércoles, 24 de abril de 2013

VÍA LUCIS. 1ª PARTE


Como rezar o Via Lucis

TOMADO DE : www.es.catholic.net

Via Lucis
Autor: Manuel Martín, Alfonso Sánchez-Rei,J.Javier Romeu

Hai unha devoción popular con tradición desde a Idade Media, que é o Via Crucis (o camiño da cruz). Nel percórrense os momentos máis sobresaíntes da Paixón e Morte de Cristo: desde a oración no horto até a sepultura do seu corpo (cf. 'Via Crucis segundo os relatos evangélicos'). Pero esta é a primeira parte dunha historia que non acaba nun sepulcro, nin sequera na mañá da Resurrección, senón que se estende até a efusión do Espírito Santo e a súa actuación marabillosa.

Desde o Domingo de Pascua ata o de Pentecoste houbo cincuenta días cheos de acontecementos, inesquecibles e transcendentais, que os próximos a Xesús viviron intensamente, cunha gratitude e un gozo inimaxinables.

De igual forma que as etapas de Xesús camiño do Calvario convertéronse en oración, queremos seguir tamén a Xesús no seu camiño de gloria. Este é o sentido último desta proposta unha invitación a meditar a etapa final do paso de Xesús pola terra.

O Via Lucis, 'camiño da luz' é unha devoción recente que pode complementar a do Via Crucis. Nela percórrense catorce estaciones con Cristo triunfante desde a Resurrección a Pentecoste, seguindo os relatos evanxélicos.

Incluímos tamén a chegada do Espírito Santo porque, como di o Catecismo da Igrexa católica: 'O día de Pentecoste, ao termo do sete semanas pascuais, a Pascua de Cristo consúmase coa efusión do Espírito Santo que se manifesta, dá e comunica como Persoa divina' (n.731).

A devoción do Via Lucis recoméndase no Tempo Pascual e todos os domingos do ano que están moi estreitamente vinculados a Cristo resucitado.


Como rezar o Via Lucis

Para rezar o Via Lucis, en que compartimos con Xesús a alegría da súa Resurrección, propomos un esquema similar ao que utilizamos para rezar o Via Crucis:

- Enunciado da estación
- Presentación ou monición que encadra a escena
- Texto evanxélico correspondente, coa cita dos lugares paralelos
(nas dúas últimas estacións tomamos o texto dos Feitos dos Apóstolos)
- Oración que pretende ter un ton de súplica

Se se desexa, despois do enunciado de cada unha das estacións, pódese dicir:
V/ Verdadeiramente resucitou o Señor. Aleluia.
R/ Como anunciaron as Escrituras. Aleluia.
V/ Gloria ao Pai e ao Fillo e ao Espírito Santo.
R/ Como era no principio, agora e sempre, por sempre, eternamente. Amén.

A nosa disposición inicial

Os acontecementos do Via Crucis conclúen nun sepulcro, e deixan quizá no noso interior unha imaxe de fracaso.

Pero ese non é o final. Xesús coa súa Resurrección triunfa sobre o pecado e sobre a morte. E, resucitado, adicará nada menos que corenta días a devolver a fe e a esperanza aos seus. Despois deixaraos dez días de reflexión - a modo de xornadas de retiro e oración - ao redor de María para que reciban a forza do Espírito que lles capacite para cumprir a misión que lles confiou.

Nos encontros de Xesús cos seus, cheos de intimidade e de esperanza, o Señor parece xogar con eles: aparece de improviso, onde e como menos se esperan, énchelles de alegría e fe, e desaparece deixándolles de novo esperando.

Pero despois da súa presenza vén a confianza firme, a paz que xa ninguén poderá arrebatarlles. Todo se ilumina dunha O lugar de encontro dos Católicos na rede luz nova.

O Via Lucis é o camiño da luz, do gozo e a alegría vividos con Cristo e grazas a Cristo resucitado. Imos vivir cos discípulos a súa alegría desbordante que sabe contaxiar a todos. Imos deixarnos iluminar coa presenza e acción de Cristo resucitado que vive xa para sempre entre nós. Imos deixarnos encher polo Espírito Santo que vivifica a alma.