miércoles, 28 de diciembre de 2016

OS SANTOS INOCENTES

É imposible establecer o día ou o ano da morte dos Santos Inocentes, xa que a cronoloxía do nacemento de Cristo e os acontecementos bíblicos subseguintes son moi incertos. Todo o que sabemos é que os infantes foron asasinados dentro dos dous anos despois da aparición da estrela aos Sabios de Oriente (Belser, no Tübingen "Quartalschrift", 1890, p.361). A Igrexa venera a eses nenos como mártires (flores martyrum); constitúen os primeiros gromos da Igrexa mortos polo xeo da persecución; non só morreron por Cristo, senón no seu lugar (Agustín, "Sermo 10us de sanctis"). (...)

A Igrexa Latina instituíu a festa dos Santos Inocentes en data descoñecida, non antes do final do século IV e non despois do final do século V. Xunto coas festas de San Estevo e San Xoán, achouse por primeira vez no o Sacramentario Leonino, datado ao redor de 485. (...)

Os latinos gardaban esta festa o 28 de decembro, os gregos o 29 de decembro, os sirios e caldeos o 27 de decembro. Estas datas non teñen nada que ver coa orde cronolóxica do acontecemento; a festa celébrase dentro da oitava de Nadal porque os Santos Inocentes deron a súa vida polo Salvador recentemente nado. Estevo, o primeiro mártir (mártir por vontade, amor e sangue), Xoán, o discípulo amado (mártir por vontade e amor), e estas primeiras flores da Igrexa (mártires por sangue soamente) acompañan ao Santo Neno Xesús cando aparece no mundo o día de Nadal. Unicamente a Igrexa de Roma dá o nome de Inocentes a estes nenos; noutros países latinos chámaselles simplemente Infantes e a festa tiña o título de "Allisio infantium" (...) Os armenios celebraban a festa o luns despois do segundo domingo despois de Pentecoste (Menologio Armenio, 11 de maio), porque cren que os Santos Inocentes foron masacrados quince semanas despois do nacemento de Cristo.

(...) En Belén é día de precepto. A cor litúrxica da Igrexa Romana é o violeta, non vermello, porque estes nenos foron martirizados nun tempo en que non podían alcanzar a visión beatífica. Pero, por compaixón, por así dicilo, cara ás nais llorosas de Belén, a Igrexa omite na Misa tanto a Gloria como o Aleluia; este costume, con todo, era descoñecida nas Igrexas de Francia e Alemaña. Na oitava, e tamén cando a festa cae en domingo, a liturxia romana prescribe a cor vermella, a Gloria e o Aleluia. En Inglaterra a festa chámase "Childermas" (Misa do Día dos Inocentes).

A Estación Romana do 28 de decembro é en San Paulo Extramuros, porque se cre que esa igrexa posúe os corpos de varios dos Santos Inocentes. O Papa San Sixto V trasladou unha parte destas reliquias a Santa Maria a Maior (festa o 5 de maio; semidoble). A igrexa de Santa Xustina en Padua, as catedrais de Lisboa e Milán, e outras igrexas tamén conservan corpos que aseguran ser dalgúns dos Santos Inocentes. En moitas igrexas de Inglaterra, Alemaña e Francia na festa de San Nicolás (6 de decembro) elixíase a un neno-bispo, quen oficiaba na festa de San Nicolás e dos Santos Inocentes. Usaba mitra e outras insignias pontificales, cantaba a colecta, predicaba, e daba a bendición. sentaba na cadeira do bispo mentres que o coro de nenos cantaba nos bancos dos cóengos. Eles dirixían o coro en ambos os días e tiñan unha procesión solemne (Schmidt, "Thesaurus jur eccl.", III, 67 e sig.; Kirchenlex., IV, 1400; P.L., CXLVII, 135).



 http://ec.aciprensa.com/wiki/Santos_Inocentes