É imposible establecer o día ou o ano da morte dos Santos
Inocentes, xa que a cronoloxía do nacemento de Cristo e os acontecementos
bíblicos subseguintes son moi incertos. Todo o que sabemos é que os infantes
foron asasinados dentro dos dous anos despois da aparición da estrela aos
Sabios de Oriente (Belser, no Tübingen "Quartalschrift", 1890,
p.361). A Igrexa venera a eses nenos como mártires (flores martyrum);
constitúen os primeiros gromos da Igrexa mortos polo xeo da persecución; non só
morreron por Cristo, senón no seu lugar (Agustín, "Sermo 10us de
sanctis"). (...)
A Igrexa Latina instituíu a festa dos Santos Inocentes en
data descoñecida, non antes do final do século IV e non despois do final do
século V. Xunto coas festas de San Estevo e San Xoán, achouse por primeira vez
no o Sacramentario Leonino, datado ao redor de 485. (...)
Os latinos gardaban esta festa o 28 de decembro, os gregos o
29 de decembro, os sirios e caldeos o 27 de decembro. Estas datas non teñen
nada que ver coa orde cronolóxica do acontecemento; a festa celébrase dentro da
oitava de Nadal porque os Santos Inocentes deron a súa vida polo Salvador
recentemente nado. Estevo, o primeiro mártir (mártir por vontade, amor e
sangue), Xoán, o discípulo amado (mártir por vontade e amor), e estas primeiras
flores da Igrexa (mártires por sangue soamente) acompañan ao Santo Neno Xesús
cando aparece no mundo o día de Nadal. Unicamente a Igrexa de Roma dá o nome de
Inocentes a estes nenos; noutros países latinos chámaselles simplemente
Infantes e a festa tiña o título de "Allisio infantium" (...) Os
armenios celebraban a festa o luns despois do segundo domingo despois de
Pentecoste (Menologio Armenio, 11 de maio), porque cren que os Santos Inocentes
foron masacrados quince semanas despois do nacemento de Cristo.
(...) En Belén é día de precepto. A cor litúrxica da Igrexa
Romana é o violeta, non vermello, porque estes nenos foron martirizados nun
tempo en que non podían alcanzar a visión beatífica. Pero, por compaixón, por
así dicilo, cara ás nais llorosas de Belén, a Igrexa omite na Misa tanto a
Gloria como o Aleluia; este costume, con todo, era descoñecida nas Igrexas de
Francia e Alemaña. Na oitava, e tamén cando a festa cae en domingo, a liturxia
romana prescribe a cor vermella, a Gloria e o Aleluia. En Inglaterra a festa
chámase "Childermas" (Misa do Día dos Inocentes).
A Estación Romana do 28 de decembro é en San Paulo
Extramuros, porque se cre que esa igrexa posúe os corpos de varios dos Santos
Inocentes. O Papa San Sixto V trasladou unha parte destas reliquias a Santa
Maria a Maior (festa o 5 de maio; semidoble). A igrexa de Santa Xustina en
Padua, as catedrais de Lisboa e Milán, e outras igrexas tamén conservan corpos
que aseguran ser dalgúns dos Santos Inocentes. En moitas igrexas de Inglaterra,
Alemaña e Francia na festa de San Nicolás (6 de decembro) elixíase a un
neno-bispo, quen oficiaba na festa de San Nicolás e dos Santos Inocentes. Usaba
mitra e outras insignias pontificales, cantaba a colecta, predicaba, e daba a
bendición. sentaba na cadeira do bispo mentres que o coro de nenos cantaba nos
bancos dos cóengos. Eles dirixían o coro en ambos os días e tiñan unha
procesión solemne (Schmidt, "Thesaurus jur eccl.", III, 67 e sig.;
Kirchenlex., IV, 1400; P.L., CXLVII, 135).
http://ec.aciprensa.com/wiki/Santos_Inocentes
