lunes, 11 de noviembre de 2013

A FAMILIA, MOTOR DA FE E DO MUNDO

Desde o inicio do seu ministerio, o Papa Francisco sinalou á pastoral familiar como un dos máis urxentes retos da Igrexa actual. Nesta liña, o pasado 8 de outubro, a Santa Se comunicou que a próxima Asemblea do Sínodo  dos Bispos levará por tema: “Os desafíos pastorais da familia no contexto da evanxelización” e terá lugar no Vaticano do 5 o 19 do outono do vindeiro ano. Días despois, o cardeal Peter Erdö, primado de Hungría e presidente do Consello de Conferencias Episcopais Europeas,  e o destacado teólogo  e arcebispo italiano Bruno Forte foron nomeados, respectivamente, relator xeral e secretario especial da devandita asemblea sinodal, ademais do nomeamento previo dun novo secretario xeral do Sínodo dos Bispos, na persoa do prelado e diplomático italiano Lorenzo Baldisseri.
A Familia e o matrimonio –células básicas da humanidade e primeiras, fundamentais e insustituibles fontes da transmisión da fe- piden toda a atención e potenciación posibles de parte da Igrexa e da Sociedade. E esta última ademais, ten que recuperar “a conciencia –fala Francisco- do carácter sagrado e inviolable da familia, ben inestimable e insubstituíble”.
Por elo, a celebración do Ano da Fe para as Familias, os días 26 e 27 do outono, coa participación do Santo Pai era un acontecemento que espertaba un interese engadido.. E a ocasión, non defraudou as expectativas. E o Papa Francisco, que sintonizou esplendidamente con esta porción tan significativa e relevante do pobo santo de Deus, nas súas intervencións, sinxelas, fermosas e repletas de “olfacto” pastoral, marcaron algunhas liñas, abriu pistas e camiños para fortalecer a identidade e a misión das familias cristiáns e da pastoral familiar.
¿Cales son estas pistas sinaladas, os acento subliñados polo Papa? Ímonos referir, telegraficamente, a cinco aspectos. O primeiro é o afondamento, o redescubrimento da identidade da familia. A familia fundada no matrimonio, é unha comunidade de vida e de amor, é o lugar onde se aprende a amar, é o centro natural da vida humana, é o motor do mundo e da historia, é o espazo onde a persoa toma conciencia da súa propia dignidade e, “especialmente se se educa na fe cristiá”, é tamén o espazo en que se recoñece así mesmo a dignidade das outras persoas, en particular, das enfermas, débiles e marxinadas. Todo iso significa que a familia é suxeito de dereitos, que deben tutelarse e promoverse, como reclama, por exemplo, o documento do Papa Xoan Paulo II "Carta dos Dereitos das Familias", que acaba de cumprir 30 anos.
En segundo lugar, a familia crece e nútrese do cultivo de valores capitais como o amor, a fidelidade, a opción de por vida, a capacidade de dar e de recibir, a paciencia, a perseveranza, o exercicio do perdón e a reconciliación, a sinceridade, o diálogo, a lealdade, a comunicación... O cultivo destes valores leva consigo así mesmo outra dobre esixencia. Dun lado, é o coidado e a atención cara aos máis débiles da propia comunidade familiar como son os nenos e os anciáns, "toda unha aposta de civilización". E doutro lado a proximidade e a solidariedade das familias cristiás cara ás familias que viven en calquera situación de dificultade, como, por exemplo, as separacións conxugais.
En terceiro lugar, a familia cristiá ha de intensificar no seu propio seo a dimensión relixiosa e singularmente orante. Hase de rezar en familia. A familia ha de seguir sendo a primeira escola de oración e cenáculo vivo de pregaria. "Rezar en familiar fortalece a familia", con sinxeleza, con cotianeidade, con asiduidade.
En cuarto lugar, a familia segue estando chamada a custodiar á fe como un dos seus máis preciosos, prezados e precisos haberes e patrimonios. A familia será custodia da fe sen "embalsamar" o seu contido e a súa forza transformadora, "indo ás periferias e sen atrincheirarse en actitudes defensivas".
Por último, a familia transmitirá a fe vivíndoa con alegría, sen medos, sen disimulos, con coherencia. Porque "a familia que vive a alegría da fe a comunica espontaneamente, é sal da terra e luz do mundo, é fermento para toda a sociedade.