Dádelles vos de comer

O pobo está a pasar por unha tremenda crise económica, o paro multiplícase de día en día, a necesidade é angustiosa en moitas familias.... Non só experimentamos a fame dunha vida máis feliz, senón tamén, coma a multitude que acompañaba a Xesús, a fame e a indixencia material. En todo o que poida facerse para solucionar esta situación, os cristiáns e as cristiás temos que estar presentes, loitando contra das desigualdades e os egoísmos, contra das excesivas diferenzas de salarios, contra do emprego precario, contra da fuga de capitais, contra dos cartos negros.... É verdade que non temos a solución, pero debemos infundir no noso mundo un novo xeito que renove os sistemas económicos e faga posible o milagre da multiplicación dos bens mediante un reparto máis xusto.

Hoxe a Palabra pon diante de nós dúas opcións radicais e sinxelas: a dos que botan balóns fóra e a dos que saben compartir o que teñen e o que son. Cantas veces nos temos escudado en infantís non sei, non podo, non vallo, se de min dependera....... Pois claro que depende de nós!!!. De quen senón? O Señor chámanos a endereitar o noso rumbo. Nós buscamos que nos vexan, que nos aplaudan, que nos gaben... pero El insiste en que só desde a sinxeleza, a humildade, o respecto e a valoración dos demais (Paulo) seremos capaces de facer crible a súa mensaxe e seremos verdadeiras testemuñas no noso mundo. E así, cunha actitude realista e positiva, soñando utopías posibles, seremos quen de descubrir ao noso redor tantas milagres que nos pasan desapercibidas, entre elas a de SER: persoa, irmán, amigo, consolo, man, sorriso.... A que esperamos?

Lecturas

DOMINGO XVII DO TEMPO ORDINARIO - CICLO B

  

Primeira Lectura 2 Re 4, 42-44

LECTURA DO LIBRO SEGUNDO DOS REIS

Comerán e sobrará

Daquela chegou de Baal-Xalixah un home, que lle traía ao home de Deus o pan das primicias: vinte pans de cebada e trigo novo na alforxa.

Eliseo díxolle:

"Dállos á xente, e que coman".

O seu servidor preguntoulle:

"Que é isto para cen persoas?".

A iso Eliseo respondeu:

"Dállos á xente, e que coman, pois isto di o Señor: comerán e sobrará".

El serviullos á xente, que comeu; e aínda sobrou, conforme a palabra do Señor.

Palabra do Señor R/. Grazas a Deus

SALMO RESPONSORIAL Sal 144, 10-11. 15-16. 17-18

R/. (cf. 16): Abres ti, Señor, a túa man e dásnos fartura.

Que te loen, Señor, as túas obras,

e te bendigan os teus amigos.

Que pregoen a gloria do teu reino,

e falen do teu poder.

Os ollos de todos están postos en ti,

e dáslles o sustento ao seu tempo.

Abres ti a túa man,

e dáslle fartura a todo ser vivo.

O Señor é xusto en todos os seus camiños,

e santo en todas as súas obras.

O Señor está cerca dos que o chaman,

dos que o chaman con sinceridade.

Segunda Lectura Ef 4, 1-6

LECTURA DA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS EFESIOS

Un corpo, un Señor, unha fe, un bautismo

Irmáns:

Eu, preso polo Señor, pídovos que camiñedes segundo a dignidade da vocación que recibistes, con total humildade, mansedume e paciencia, aturándovos uns a outros con amor, esforzándovos por manter a unidade do espírito no vínculo da paz.

Hai un só corpo e un só Espírito, do mesmo xeito que se vos chamou a unha única esperanza na vosa vocación.

Hai un só Señor, unha soa fe, un só bautismo, e un só Deus e Pai de todos, que está sobre todos, por todos e en todos.

Palabra do Señor R/. Grazas a Deus

ALELUIA Lc 7, 16

Se non se canta, pódese omitir.

Aleluia, aleluia.

Un gran profeta apareceu entre nós,

e Deus visitou o seu pobo.

Aleluia.

Evanxeo Xn 6, 1-15

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN

Repartiu entre os sentados canto quixeron

Naquel tempo, foi Xesús á outra banda do Mar de Galilea (o de Tiberíades). Seguíao unha chea de xente, porque viran os sinais que facía nos enfermos. Subiu Xesús ao monte e sentou alí cos seus discípulos.

Estaba a chegar a Pascua, a festa dos xudeus. Levantou a vista Xesús e, vendo vir tanta xente cara a el, díxolle a Filipe:

Onde imos mercar pan, para que coma esta xente? (isto dicíao para tentealo, que el ben sabía xa o que ía facer).

Respondeulle Filipe:

Nin medio ano de xornal chega para que cada un deles reciba un codelo.

Un dos seus discípulos, Andrés, o irmán de Simón Pedro, díxolle:

Hai aquí un rapaz que ten cinco bolos de pan de cebada e dous peixes; pero, que é iso para tantos?

Xesús ordenou:

Facede sentar a xente.

Había moita herba naquel sitio. E sentaron como uns cinco mil homes. Entón colleu Xesús os pans e, dando grazas, repartiu aos sentados canto quixeron; fixo o mesmo cos peixes. Cando se fartaron, díxolles aos seus discípulos:

Recollede os anacos sobrantes, para que non se estrague nada.

Entón xuntáronos e encheron doce cestas cos anacos dos cinco bolos de pan de cebada, que lles sobraran aos que comeron. ao veren aqueles homes o sinal que fixera, dicían: "Este si que é o profeta que había de vir ao mundo".

Entón Xesús, decatándose de que o ían vir coller para proclamar o rei, retirouse outra vez ao monte el só.

Palabra do Señor R/. Loámoste, Cristo