sábado, 11 de enero de 2014

Lecturas

O BAUTISMO DO SEÑOR

  
Primeira Lectura   Is 42, 1-4. 6-7
LECTURA DO LIBRO DO PROFETA ISAÍAS
Velaquí o meu servo en quen eu me comprazo
 
            Isto di o Señor:
            Velaí o meu servo, a quen teño collido da man;
velaí o meu escollido no que eu me comprazo.
            Teño posto sobre el o meu espírito:
ditaralles sentencia xusta ás nacións.
            Non berrará,
non levantará a súa voz nin a fará oír nas rúas.
            Canivela fendida non a romperá,
e torcida esmorecente non a apagará.
            Con fidelidade proclamará a xustiza,
non desfalecerá nin crebará
ata establecer na terra a xustiza,
e a súa lei, que esperan as nacións.
            Eu, o Señor, chameite por causa da xustiza, collinte pola man e protexinte,
e convertinte en Alianza dun pobo e en luz das nacións,
para que lles abras os ollos aos cegos, para que libres do cárcere aos presos,
da prisión aos que viven na escuridade.

                        Palabra do Señor                                         R/. Grazas a Deus


SALMO RESPONSORIAL      Sal 28, 1a e 2. 3ac-4. 3b e 9b-10
R/. (11b): O Señor ha bendicir o seu pobo coa paz.

Tributádelle ao Señor, fillos de Deus,
tributádelle ao Señor gloria do seu nome,
adorade o Señor no seu atrio sagrado.

A voz do Señor sobre as augas,
o Señor sobre as augas copiosas.
A voz do Señor é poderosa,
a voz do Señor é maxestosa.

O Deus glorioso fai tronar.
No seu santuario todo di: Gloria!
O Señor sentou sobre as augas,
o Señor senta como rei eterno.


Segunda Lectura     Feit 10, 34-38
LECTURA DO LIBRO DOS FEITOS DOS APÓSTOLOS
Unxiuno Deus co Espírito Santo

            Naqueles días, tomou Pedro a palabra e dixo:
            Abofé, vexo que Deus non fai distinción de persoas, senón que acepta a quen lle é fiel e practica a xustiza, sexa da nación que sexa.
            El mandoulles a súa palabra aos fillos de Israel, anunciándolles a Boa Nova da paz por Xesús Cristo: este é o Señor de todos.
            Vós sabedes o que pasou en toda a Xudea, comezando desde Galilea, despois do bautismo que Xoán predicou: como Deus unxiu con Espírito Santo e con poder a Xesús de Nazaré, que pasou facendo o ben e curando a todos os  que estaban asoballados por Satán; pois Deus estaba con el.

                        Palabra do Señor                                         R/. Grazas a Deus

ALELUIA    Cf. Mc 9, 6
Se non se canta, pódese omitir

Aleluia, aleluia.
Abríronse os ceos e tronou a voz do Pai:
Este é o meu Fillo predilecto; escoitádeo.
Aleluia.

 
Evanxeo
CICLO A:     Mt 3, 13-17
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MATEO
Bautizado Xesús, viu o Espírito de Deus que descendía sobre del

            Naquel tempo veu Xesús desde Galilea ao Xordán para que Xoán o bautizase. Xoán trataba de impedilo dicindo:
            Como vés ti onda min, se es ti quen me tes que bautizar a min?  
            Xesús respondeulle:

            Deixa agora, pois convén que cumpramos a vontade de Deus.
            Xoán accedeu.
            Axiña que foi bautizado, Xesús saíu da auga. E velaí que se abriron os ceos, e viu o Espírito de Deus baixar coma unha pomba ata se pousar enriba del. E oíuse desde o ceo unha voz que dicía:
            Este é o meu fillo benquerido, o predilecto.


                        Palabra do Señor                                         R/. Loámoste, Cristo

Reflexión

            A auga do bautismo introdúcenos nunha nova xeira: a xeira do amor, a xustiza e a paz. A xeira do Reino. Un Reino que se converte en tarefa e compromiso, e que é froito da decisión que un día tomaron por nós, e que logo persoalmente ternos reafirmado, e desde onde somos invitados; mellor, urxidos, a poñer corazón e mans para que poida irse facendo. Por iso, tamén coma co Señor ternos que dicir: "chameite con xustiza para que abras os ollos aos cegos, saques da prisión aos cativos e do cárcere aos que viven nas tebras".
            Porque o bautismo nos abre a unha nova xeira, ninguén debe quedar á marxe. Todos estamos chamados a responder desde o novo horizonte que Xesús sementou, e de cuxa semente nós ternos que ir dando froitos: "sen facer distincións". Fronte da tentación de distinguir, separar, apartar, facer a uns máis e a outros menos ... El viu trae-la paz, a facer o ben, a curar aos oprimidos. Neste mundo no que os ricos son cada vez máis ricos, e os pobres cada vez máis empobrecidos, non nos queda máis remedio que deixar a un lado as escusas e pomos a traballar. Porque inda que a cousas empezou en Galilea, agora continúa, está a continuar aquí.
             E a auga, non só símbolo, senón tamén forza e purificación, ten que ser para nós o medio polo que limpemos corazóns, reguemos esperanzas e ilusións, alentemos camiños de entendemento e xustiza, facendo que agromen, desde a forza do Espírito, utopías que nos vaian pondo no camiño da verdadeira liberación. Non permitindo que ninguén se autoproclame liberador de canto significa e supón cambiar o Evanxeo pola burocracia. Onde está a imaxe de achegamento, encontro, entendemento ... da que hoxe se chama a Igrexa de Xesús? Cales son as pontes de diálogo cos que pensan distinto? De que xeito imos abrindo mans para que outros poidan collelas? Porque a auga é máis que un rito, decidámonos dunha vez a dar pasos cara adiante!

            Xesús non quedou con Xoán, traía un novo estilo. Xoán gritaba, Xesús calaba; Xoán esixía conversión, Xesús pedía e ofrecía; Xoán aseguraba que o Mesías ía chegar, Xesús insinuaba: o Mesías chegou e vén coa paz. Xesús personalizou todo o que predicou. El será o camiño, a verdade e a vida. Que oportunidade ternos todos de facer vida os compromisos do noso bautismo, un compromiso como o de Xesús. A que esperamos?