Como rezar o Via Lucis - 2ª parte
Oración Preparatoria
Señor Xesús, coa túa Resurrección
triunfaches sobre a
morte
e vives para sempre comunicándonos a vida,
a alegría, a esperanza firme.
Ti que fortaleciches a fe dos apóstolos,
das mulleres e dos teus discípulos
ensinándoos a amar con obras,
fortalece tamén o noso espírito vacilante,
para que nos entreguemos de cheo a ti.
Queremos compartir contigo
e coa túa Nai
Santísima
a alegría da túa Resurrección gloriosa.
Ti que nos abriches o camiño cara ao Pai,
feixe que, iluminados polo Espírito Santo,
gocemos un día da gloria eterna.
1ª ESTACIÓN:
CRISTO VIVE!:
RESUCITOU!
Na cidade santa, Xerusalén, a noite vai deixando paso ao
Primeiro Día da semana. É un amencer glorioso, de alegría desbordante, porque
Cristo venceu definitivamente á morte. Cristo vive! Aleluia!
Do Evanxeo segundo S. Mateo 28, 1-7 (Mc 16, 1-8; Lc, 24,
1-9; Xn 20, 1-2)
Pasado o sábado, na alborada do primeiro día da semana,
María Magdalena e maila outra María foron visita-lo sepulcro. Entón produciuse
un grande terremoto, xa que o anxo do Señor, baixando do ceo, removeu a lousa e
sentou enriba dela. Tiña o aspecto dun relampo e o seu vestido era branco coma
a neve. Os gardas tremeron co medo, ficando coma mortos. Mais o anxo díxolles
ás mulleres:
‑Non teñades medo, ben sei que buscades a Xesús o
crucificado. Non está aquí, resucitou tal como dixera. Vinde ve-lo sitio onde
estaba. E ide axiña dicirlles ós seus discípulos: "Resucitou de entre os
mortos e vai diante de vós para Galilea: alí o veredes". Iso é o que vos
tiña que dicir.
Comentario
Nos sepulcros adoita pór 'Aquí xace', en cambio no de Xesús
o epitafio non estaba escrito senón que o dixeron os anxos: 'Por que buscades
entre os mortos ao que vive? Non está aquí, senón que resucitou' (Lc 24, 5-6).
Cando todo parece que está acabado, cando a morte parece
dicir a última palabra, hai que proclamar cheos de gozo que Cristo vive, porque
resucitou. Esa é a gran noticia, a gran verdade que dá consistencia á nosa fe,
que enche dunha alegría desbordante nosa vida, e que se entrega a todos: 'até aos
mortos foi anunciada a Boa Noticia' (1 Pe 4, 6), porque Xesús abriu as portas
do ceo aos xustos que morreron antes que El.
Cristo, que quixo redimirnos deixándose cravar nun madeiro,
entregándose plenamente por amor, venceu á morte. A súa morte redentora
liberounos do pecado, e agora a súa resurrección gloriosa abriunos o camiño
cara ao Pai.
Oración
Señor Xesús,
quixemos seguirche nos momentos difíciles
da túa Paixón e Morte, sen avergoñarnos da túa cruz
redentora.
Agora queremos vivir contigo a verdadeira alegría,
a alegría que brota dun corazón namorado e entregado,
a alegría da resurrección.
Pero ensínanos a non fuxir da cruz,
porque antes do triunfo adoita estar a tribulación.
E só tomando a túa cruz poderemos enchernos dese gozo
que nunca acaba.
2ª ESTACIÓN:
O ENCONTRO CON MARÍA
MAGDALENA
María Magdalena, vai á fronte das mulleres que se dirixen ao
sepulcro para terminar de embalsamar o corpo de Xesús. Chora a súa ausencia
porque ama, pero Xesús non se deixa gañar en xenerosidade e sae ao seu encontro.
Do Evanxeo segundo San Xoán 20, 11-18 (cf. Mc 16, 9-11; Mt
28, 9-10).
Mentres tanto, María quedara ó pé do sepulcro, na parte de
fóra, chorando. Sen deixar de chorar, abaixouse a ollar no sepulcro. Viu dous
anxos de branco, sentados, un á cabeceira e outro ós pés do sitio onde xacera o
corpo de Xesús.
Eles preguntáronlle:
‑Muller, ¿por que choras?
Ela respondeulles:
‑Porque colleron ó meu Señor e non sei onde o puxeron.
Dito isto, virouse cara atrás e viu a Xesús alí de pé,
pero sen se decatar de que era Xesús. 15Xesús preguntoulle:
‑Muller, ¿por que choras? ¿A quen buscas?
Ela, coidando que era o xardineiro, díxolle:
‑Señor, se o levaches ti, dime onde o puxeches, que eu o
collerei.
Xesús díxolle:
‑¡María!
Ela, virándose, exclamou en hebreo:
‑¡Rabbuni! (que quere dicir "Mestre").
Xesús díxolle:
‑Sóltame, que aínda non subín onda o Pai; máis ben, vai
onda os meus irmáns e dilles: "Subo onda meu Pai e voso Pai, o meu Deus e
o voso Deus".
María Magdalena foilles contar ós discípulos que vira o
Señor, e que lle dixera estas cousas.
Comentario
A Magdalena ama a Xesús, cun amor limpo e grande. O seu amor
está feito de fortaleza e eficacia, como o de tantas mulleres que saben facer
del entrega. María buscou ao Mestre e a resposta non se fixo esperar: o Señor
recoñece o seu agarimo sen fisuras, e pronuncia o seu nome. Cristo chámanos
polos nosos nomes, persoalmente, porque nos ama a cada un. E ás veces ocúltase
baixo a aparencia do hortelano, ou de tantos homes ou mulleres que pasan, sen
que nos deamos conta, ao noso lado.
María Magdalena, unha muller, vaise a converter na primeira
mensaxeira da Resurrección: recibe o doce encargo de anunciar aos apóstolos que
Cristo resucitou.
Oración
Virxe María, Nai de Deus e Nai nosa,
a tradición cristiá dinos
que a primeira visita do teu Fillo resucitado
foi a ti, non para fortalecer a túa fe,
que en ningún momento había decaído,
senón para compartir contigo a alegría do triunfo.
Nós querémosche pedir que, como María Magdalena,
sexamos testemuñas e mensaxeiros da Resurrección de
Xesucristo,
vivindo contigo o gozo de non separarnos nunca do Señor.
