viernes, 6 de julio de 2012

ORACIÓN




Xesús, mestre bo, queremos seguir os teus pasos.
Dános o teu Espírito, para aprender a vivir coma discípulos.
Danos paciencia,
respecto polos tempos dos outros,
amor que saiba esperar e acompañar.
Ensínanos, Señor,
a poñernos no lugar do outro,
a ser tolerantes,
a vivir na apertura de corazón e de mentalidade.
Acende en nós a luz do entendemento,
acrecenta a nosa empatía polos demais,
ensínanos a camiñar xunto cos outros.
Danos o teu Espírito, Xesús,
para aprender a vivir na comprensión.
Axúdanos a ser simples, a pasar facendo o ben.
Queremos ser sinxelos, abertos, amables, dispostos.
Danos forzas para pensar nos demais,
para preocuparnos e ocuparnos dos outros.
Para pensar primeiro nos irmáns,
para ofrecer e dar con alegría e xenerosidade
Danos o teu Espírito, Xesús,
para aprender a vivir na bondade.

Lecturas

XIV DOMINGO DO TEMPO ORDINARIO, CICLO B

Primeira Lectura     Ez 2, 2-5
LECTURA DO LIBRO DE EZEQUIEL
Son casa rebelde e han saber de certo que hai un profeta no medio deles.

            Naqueles días, mentres me estaba a falar, entrou en min un espírito que me puxo de pé, e escoitei o que estaba a falar.
            Díxome:
            Fillo de Adán, eu voute mandar onda os fillos de Israel, onda un pobo de rebeldes que se reviraron contra min eles e mailos seus pais , que pecaron contra min ata o mesmo día de hoxe.
            Estes fillos, que duros son de cara! Que obstinados de corazón! Voute mandar onda eles, e vaslles dicir: "Así fala o Señor".
            Deste xeito, eles escóitente ou rexéitente, pois son casa rebelde han saber de certo que hai un profeta no medio deles.

                        Palabra do Señor                              R/. Grazas a Deus


SALMO RESPONSORIAL     Sal 122, 1-2a. 2bcd. 3-4
R/.  (2cd):  Os nosos ollos están postos no Señor ata que El se apiade de nós.

Cara a ti alzo os meus ollos,
cara a ti que moras no ceo.
Coma os ollos do servo
fitan as mans do seu señor.

Coma os ollos da serva
fitan as mans da súa señora,
así os nosos ollos están postos
no Señor noso Deus,
ata que El se apiade de nós.

Apiádate de nós, Señor, apiádate de nós,
pois estamos fartos de desprezo;
farta está a nosa alma
das burlas dos satisfeitos,
do desprezo dos poderosos.



Segunda Lectura     2 Cor 12, 7-10
LECTURA DA SEGUNDA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS CORINTIOS
Gloriareime na miña febleza para que habite en min a forza de Cristo

            Irmáns:
            Debido á grandeza das revelacións, por iso, para que non teña soberbia, espetóuseme un aguillón na carne: un emisario de Satán, para que me pegue lapotes, e así non teña orgullo.
            Por tres veces pedinlle ao Señor que o arredase de min, pero respondeume: "Chégache coa miña graza; a forza vese cumprida na fraqueza".
            Daquela presumirei con gusto das miñas debilidades, para que así resida sobre min a forza de Cristo.
            E por iso gózome nas fraquezas, nas afrontas, nas necesidades, persecucións e angustias que sufro por Cristo; porque, cando estou débil, entón é cando son poderoso.

                        Palabra do Señor                             R/. Grazas a Deus


ALELUIA     Cf. Lc 4, 18
Se non se canta, pódese omitir.

Aleluia, aleluia.
O Espírito do Señor está sobre min:
mandoume evanxelizar os pobres.
Aleluia.


Evanxeo     Mc 6, 1-6
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS
Non hai profeta máis desprezado que na súa terra

            Naquel tempo, saíndo Xesús de alí, foise para a súa vila acompañado polos seus discípulos.
            Cando chegou o sábado, empezou a ensinalos na sinagoga. E moita da xente que o escoitaba dicía abraiada:
             De onde lle veñen a este todas esas cousas? Que sabedoría é esa que lle ensinaron, e como pode facer tantos milagres pola súa man? Non é este o carpinteiro, fillo de María e irmán de Santiago, Xosé, Xudas e mais Simón, e as súas irmás non viven aquí connosco?
            Estaban realmente escandalizados. Pero Xesús díxolles:
            Non hai profeta máis desprezado que na súa terra, na súa casa, ou entre os seus parentes.
            E non puido realizar alí ningún milagre, fóra dalgunhas curacións que fixo impoñendo as mans. Estaba sorprendido por aquela incredulidade.
            E dedicouse a andar polas aldeas dos arredores, ensinando.

                        Palabra do Señor                             R/. Loámoste, Cristo