Desexo

Que non se nos afaga o corazón, Señor,

a ver persoas sufrindo en situacións inxustas.

Que non vexamos normal tropezar todos os días

con homes e mulleres desprazados, sen casa, sen teito.

Que nos escandalicemos cada día deste mundo que montamos

no que uns temos de todo e a outros fáltalles todo.

Que non se nos afaga o corazón

á mirada triste e perdida,

ao xesto caído e desanimado,

á palabra soez ou burlona,

ás poucas ganas de vivir,

a calquera deterioro do irmán,

que é o seu berro desde a beirarrúa da vida.

Que non se nos afaga o corazón, Señor,

a ver como normal ao recén chegado

que cruza o mar para buscar un futuro,

ao que quedou sen familia, sen traballo, sen teito

e mañá non atopará saída para o seu problema.

Pon tenrura, Señor, no noso mirar;

pon agarimo na nosa man que saúda;

pon misericordia na nosa mente que fai xuízos;

pon sabedoría na nosa linguaxe;

pon escoita nos nosos oídos que reciben a túa Palabra.