VI DOMINGO DO TEMPO ORDINARIO -
CICLO B
Primeira Lectura
Lev 13, 1-2. 44-46
O leproso vivirá el só fóra do campamento
O Señor
faloulles a Moisés e a Aharón:
‑ "Cando a un lle apareza na
pel do seu corpo unha inflamación, un furuncho ou unha mancha de cor
abrancazada brillante, que se converte nunha chaga de lepra, será levado a
Aharón, o sacerdote, ou a un dos seus fillos sacerdotes.
Trátase
dun home contaxiado de lepra: é impuro, e así o deberá declarar o sacerdote.
Ten a lepra na cabeza.
O enfermo
de lepra andará coa roupa esgazada e a cabeza descuberta. En troques tapará cun
veo a súa barba, e irá berrando: impuro, impuro.
Todo o
tempo que lle dure a chaga será considerado impuro, porque o é, e vivirá
arredado, fóra do campamento da súa morada.
Palabra do Señor R/. Grazas a Deus
SALMO RESPONSORIAL
Sal 31, 1-2. 5. 11
R/. (7): Ti es o meu amparo: gárdasme dos perigos e
cínguesme co gozo do rescate.
Ditoso aquel a quen lle foi perdoada a súa culpa,
a quen lle foi enterrado o seu pecado.
Ditoso aquel a quen o Señor
non lle ten en conta o delito,
o que non leva fraude no seu espírito.
Confeseiche o meu pecado,
non che escondín o meu delito;
Dixen: "Vou confesar a miña culpa ao Señor",
e ti perdoáchesme a culpa e o pecado.
Alegrádevos no Señor e reloucade os xustos,
aclamádeo todos os rectos de corazón.
Segunda Lectura 1 Cor
10, 31 -- 11, 1
Imitádeme a min como eu imito a Cristo
Irmáns:
Tanto que
comades, como que bebades, coma calquera cousa que realicedes, facédeo todo
para gloria de Deus.
Non
sexades tropezo nin para os xudeus, nin para os gregos, nin para a Igrexa de
Deus.
Así tamén
eu procuro agradar a todos en todo, non buscando a miña comenencia, senón a da
maioría, para que se salven.
Procurade
imitarme a min, como eu imito a Cristo.
Palabra do
Señor R/.
Grazas a Deus
ALELUIA Lc 7, 16
Se non se canta, pódese omitir
Aleluia, aleluia.
Un gran profeta xurdiu entre nós;
Deus visitou o seu pobo.
Aleluia.
Evanxeo Mc 1,
40-45
Desapareceulle a lepra e quedou limpo
Naquel
tempo, acercóuselle un gafo a Xesús, e rogoulle de xeonllos:
‑ Ti, se queres, pódesme limpar.
Xesús,
estremecido, estendeu a man, e tocouno, dicindo:
- Pois
quero, queda limpo.
E no
instante desapareceulle a lepra, quedando limpo. E despediuno, e, poñéndose moi
serio, mandoulle:
‑ Mira, non lle vaias dicir nada a
ninguén; preséntate ao sacerdote, e fai pola túa purificación as ofrendas
mandadas por Moisés, para que lles conste.
Pero, mal
se foi, aquel home botouse a pregoar a nova, espallándoa de tal xeito que Xesús
xa non podía entrar en vila ningunha, senón que quedaba fóra, nos arredores
apartados. Pero aínda así acudían a el de todas as partes.
Palabra do Señor R/. Loámoste,
Cristo
No hay comentarios:
Publicar un comentario