Vivimos un momento de pesimismo e sensación de derrota.
Aqueles nos que confiabamos fóronnos decepcionado: os políticos menten e
corrómpense; os banqueiros engánannos e sácannos os cartos; na Igrexa hai curas
que abusan e lle fan dano aos máis pequenos e inocentes; no fútbol os grandes
contratos fannos sentir humillados porque con pouco que fagan gañan todo que,
sumados todos os membros e idade laboral da nosa familia, non somos capaces de gañar
en trinta anos. É logo….,as cousas só son así? Non haberá raiola de luz nin de
esperanza ningunha?
Se a nosa análise fose só superficial teriamos que dicir que
si; pero se afondamos un pouco, seguro que somos capaces de descubrir políticos
honestos e traballadores –os que nunca saen nos telexornais-, traballadores de
banco que cumpren co seu horario e tentan servir aos seus clientes; curas que sen facer cousas espectaculares,
intentan estar ao lado de que sufre, axudar a quen non ten ou visitar a quen
está enfermo; mesmo hai xente nova que cada semana xoga a fútbol porque lle
gusta e divirte.
Todo isto dinos que hai outra foto da nosa sociedade. Claro
que é unha foto que non está no foco da noticia nin no horario estelar de
emisión das grandes cadeas. Si, hai esperanza, hai vida, hai moitas vidas
dándose para levar agarimo, paz, acollida e solidariedade a quen a necesite.
Unámonos tamén nós a esta xeira, aparentemente invisible nos medios
espectáculo, e fagamos da vida unha experiencia de compartir sorrisos e
esperanzas.
Que o tempo de Advento sexa a nosa liña de saída nesta
carreira por facer visible a esperanza, que a hai, ao noso redor, e de unirnos
nós tamén a ela!
No hay comentarios:
Publicar un comentario