Ben lle cadrou de non bater comigo...
Grazas a min fíxose isto ou aquilo.
Sempre son eu o máis importante.
Este estilo non é o de Xesús.
Este estilo non fai medrar unha parroquia,
nin unha vila, nin un partido,
nin un sindicato, nin unha asociación.
nin unha comisión calquera,
nin a comunidade, nin a igrexa.
Se todo depende de min, soamente,
se todo depende de nosoutros, soamente,
a causa non terá bo remate.
O Reino de Deus
é un regalo que El nos fai.
É como unha semente que xermola e medra,
sen que ninguén se decate,
sen que ninguén saiba como,
pola forza que leva dentro,
por si mesma, faise herba,
faise espiga, gra abondosa na espiga,
froito maduro disposto para e seitura.
Máis aló do teu esforzo,
como un agasallo de Deus,
que recolle os teus traballos,
que os coroa e engrandece,
está o Reino de Deus.
Acéptao, cántao. Agradéceo.
Gózao con alegría.
Este é o estilo de Xesús
a quen ninguén pode acusar
de non traballar ata a morte
pola causa dos máis humildes e aflixidos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario