Ven, Espírito
divino,
manda a túa luz
do ceo.
Pai amoroso do
pobre
don, nos teus
dons xeneroso,
luz que penetra
nas almas,
fonte de todo
consolo.
Ven, hóspede
desexado,
descanso do noso
esforzo,
tregua no duro
traballo,
brisa nas horas
de afogo,
gozo que as
bágoas enxuga
e reconforta na
dor.
Entra ata o fondo
da alma,
divina luz, e
enriquécenos.
Mira o baleiro do
home
se Ti lle faltas
por dentro,
mira o que pode o
pecado
cando falta o teu
alento.
Lava en nós todo
o manchado,
rega o árido e
sedento,
sanda as feridas
do pobo;
amolece o que
está teso,
pon calor onde
hai friaxe,
dános bo
discernimento.
Reparte os teus
sete dons
segundo a fe dos
teus servos.
Segundo a túa
bondade,
dálle ao esforzo
o teu premio,
salva a quen
busca salvarse
e dános o gozo
eterno.
Amén. Aleluia.
No hay comentarios:
Publicar un comentario